فیلم دیدن در خانه یا سینما مساله این است! - پزشکی مدرن

جهت دریافت خدمات رنگ پتینه چیست با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. هر گونه خدمات رنگ آمیزی با تکنیک های مدرن پتینه کاری را به ما بسپارید.

آن زمانی که هنوز سینماهای خانگی پیشرفته نشده بود، فیلم بین ها آدم های ثابت سالن های سینما بودند.

برای فیلم های محبوب شان ساعت های زیادی در صف می ایستادند و یک فیلم را بارها می دیدند و همین ها بودند که چرخ سینما را می چرخاندند.

این ها حتی زمانی که تلویزیون به خانه ها آمد و فیلم و سریال نشان داد و لوازم سرگرمی را فراهم کرد باز هم به سینما می رفتند و فیلم شان را در سالن تاریک و روی پرده عظیم می دیدند.

وقتی دستگاه های ویدئو آمد و فیلم های وی اچ اس، باز هم به سینما رفتند و عهد خود با سالن های سینما را برهم نزدند حتی زمانی که سینماها فیلم به اصطلاح خوب و خارجی هم اکران نکردند باز هم سینمارفتن جزو سبک زندگی آنها بود ... . اما راستش را بخواهید نسل این جور آدم ها با این حجم از علاقه به سینما و فیلم دیدن تقریبا تمام شده.

این گروه نتوانستند نسل بعد از خود را احیا نمایند شاید به این دلیل که ماهیت سینمای ایران تغییر کرد و نسل بعد عشق فیلم ها به خانه ها پناه بردند و سینمای مورد علاقه خود را از طریق دستگاه های مختلف پیشرفته و نیمه پیشرفته دنبال می نمایند.

این گروه یا خودشان اینترنت دانلود با قیمت مناسب می خرند و شب ها وقتی همه خوابند فیلم های روز جهان را با کیفیت بسیار عالی دانلود می نمایند یا آنهایی که دانلود کردن راسته کارشان نیست از دوست و آشناها فیلم ها را می گیرند و روی هارد و فلش می ریزند و به تماشای آنها می نشینند.

سینمای جهان به خصوص هالیوود، آدم ها را به جهانیی از فیلم مرتبط می نماید. در هر ژانر و هر موضوع و هر قصه ای که بخواهی تعداد زیادی فیلم هست.

شاید برای همین است آنهایی که به اصطلاح معتاد به فیلم دیدن می شوند، به مرور به موجوداتی بی آزار تبدیل می شوند که اوقات خالی و فراغت خود را با تماشای فیلم پر می نمایند بدون این که مزاحم کسی شوند یا چیزی از کسی بخواهند. شاید به همین دلیل است آنهایی که روی روزهای جهان نام می گذارند، 13 فوریه را به نام روز فیلم دیدن نام گذاری کردند چون جمعیت این گروه در کل جهان روز به روز بیشتر می گردد.

به خصوص در یک سالی که کرونا همه جهان را درگیر نموده و محدودیت ها به سالن های سینما هم رسیده و مردم ترجیحا بیشتر در خانه می مانند و باید اوقات خالی خود را به گونه ای پر نمایند که کمتر دچار استرس یا افسردگی شوند.

تغییر رفتار در قبال فیلم دیدن

آنتونیا شرکا، منتقد سینما درباره فیلم دیدن در خانه می گوید: فیلمی که برای اکران در سینما ساخته می گردد را باید در سالن سینما دید چون تو از خانه بیرون می آیی،بلیت می خری، وارد سالن می شوی تا در کنار دیگران فیلم را ببینی بدون این که عاملی یا کاری تو را از فیلم جدا کند و تمرکزت را بر هم بریزد. فیلم دیدن در سالن سینما به نوعی حرکت و فعالیت اجتماعی است، حتی اگر در سینما با دیگران درباره فیلمی که دیده ای صحبت نکنی اما در جمع حاضر شده ای و از خانه بیرون زده ای. اما فردی که تصمیم می گیرد به جای رفتن به سینما در خانه فیلم ببیند، به نوعی انزوا را انتخاب نموده است. البته در یک سالی که از کرونا می گذرد همه ما به اجبار مدلی از انزوا را تجربه نموده ایم. حتی دانش آموزان هم در انزوا درس می خوانند. در دوره کرونا فردیت تقویت شده و حضور در جمع کمتر شده. البته این فردیت و در تنهایی مثلا فیلم دیدن به این معنی نیست که تمرکز ما بیشتر شده. وقتی در خانه فیلم می بینی، به دلایل مختلف می توانی فرایند فیلم را تغییر دهی، همزمان با فیلم دیدن یک کار دیگر هم انجام دهی، فیلم را جلو ببری یا عقب. حتی متوقفش کنی و ادامه اش را بعد ببینی. این دیگر سینما نیست. فیلمی که برای اکران در سینما ساخته شده را باید با قاعده سینما ببینی تا فرایند داستان و حس فیلم برهم نریزد. این روش فیلم دیدن به مرور رفتار ما را در قبال فیلم دیدن تغییر می دهد. وقتی سینما می روی، روی فیلم متمرکز می شوی و این روی صبر و حوصله ات هم اثر می گذارد و آن را تقویت می نماید. اما زمان فیلم دیدن در خانه دیگر لازم نیست تمرکز کنی یا با صبر و حوصله تمرین کنی و مثلا 90دقیقه یک جا بنشینی و فیلمی را تماشا کنی.

باید به سینمای ایران فرصت داد

شرکا به این نکته هم اشاره می نماید که دسترسی به سینمای جهان و سریال های خارجی باعث شده سلیقه ما تغییر کند. الان دیگر مردم با فیلم های خوش آب و رنگی مواجهند که ساختاری استاندارد دارد و به معنای واقعی کلمه سینماست. در این شرایط هستند کسانی که سینمای ایران را نقد می نمایند و می گویند که فضای قصه آن سیاه و تاریک است و از نظر ساختار استاندارد نیست اما به نظر من باید به سینمای ایران فرصت داد. در جشنواره سال جاری فیلمی مانند رمانتیسم عماد و طوبی نشان داد که سازندگان آن کوشش نموده اند به استانداردهای سینمای جهان نزدیک شوند. شاید خیلی پیروز نبودند اما باز هم نشان داد که نسل جوان فیلمساز ایرانی می داند که باید سینما را به چه طرفی ببرد تا مخاطب داخلی را جذب کند. از طرفی ما نمی توانیم توقع داشته باشیم در جامعه ای که با هزار مشکل ریز و درشت دست به گریبان است، همه فیلم ها شاد باشند. یک زمانی این رخ داد و فراوری و اکران فیلم های کمدی زیاد شد و مردم معترض شدند که چرا سینما واقعیت جامعه را نشان نمی دهد. به نظرم سینمای ایران چون پشتوانه ایدئولوژی دارد، نمی تواند به سراغ همه سوژه ها و همه ساختارها برود. با همه اینها مردم تماشای فیلم ایرانی را دوست دارند و اکران های آنلاین و توزیع در شبکه نمایش خانگی نشان داده که مردم در لابه لای فیلم های خارجی که تماشا می نمایند، فیلم ایرانی خوب هم اگر باشد، آن را هم می بینند.

استفاده از ظرفیت کرونا به نفع سینما

دوره کرونا نشان داد که مردم فیلم دیدن را به عنوان یکی از ابزارهای پر کردن اوقات فراغت انتخاب نموده اند. نمی دانیم کرونا ک

ی تمام می گردد اما حتما در سبک زندگی ما تاثیرگذار خواهد بود. مردم به خصوص جوان ها به احتمال زیاد به عادت فیلم دیدن خود ادامه خواهند داد.

اگر زیرساخت های سینمای ایران درست گردد، فراوری فیلم ها با موضوعات مختلف و ژانرهای گوناگون بیشتر گردد، اقتصاد سینما رشد خواهد نمود. منظور از زیرساخت، ساخت سالن های سینما و افزایش ظرفیت های نمایش آنلاین است.

اگر برای این نوع نمایش فرهنگ سازی گردد، مردم با استفاده از اینترنت فیلم های ایرانی را تماشا خواهند کرد و این سود زیادی وارد سینما می نماید. اگر به نمایش آنلاین توجه و درباره آن تبلیغ گردد و تهیه نمایندگان هم با آن همراه شوند، مردمی که در شهرهای کوچک و روستاها زندگی می نمایند و سالن سینما ندارند، به جمع بینندگان سینما می پیوندند و هم تهیه نماینده و توزیع نماینده سود می برد و هم مردم از تماشای فیلم ها لذت می برند و وقت شان را پر می نمایند.

به هرحال تماشای فیلم در خانه هر چند سینما به معنای خاص نیست اما می تواند سینما را تقویت کند هم از نظر محتوا و ساختار و هم از نظر بنیه مالی.

طاهره آشیانی - روزنامه نگار / روزنامه خبرنگاران