اندورفین چیست و چگونه حالتان را خوب می نماید؟ - پزشکی مدرن

به عبارتی دیگر، ورزش حال خوب کُن است. در ضمن ورزش می تواند ترشح هورمون ضد درد و آرامشبخشِ اندورفین را افزایش بدهد. برخی از افراد می گویند ترشح اندورفین ها به آن ها احساس سرخوشی یا نشئگی می دهد. در خصوص احساس سرخوشی دونده ها چیز شنیده اید؟ درست به همین خاطر است که دونده ها به دویدن اعتیاد پیدا می نمایند و ظاهرا اندورفین، عامل این احساس خوب و خوشایند است.

اندورفین چیست؟

اندورفین ها ترکیبات طبیعی بی حس نماینده هستند، یعنی درد را کاهش می دهند. اندورفین ها از لحاظ ساختاری مشابه مورفین و کدئین هستند. مغز شما این مواد شیمیایی را حین ورزش، ارگاسم و وقتی دچار درد و استرس می شوید آزاد می نماید. در واقع دارو های مسکن، اثرات اندورفین را تقلید می نماید و به همان گیرنده ها در مغز می چسبند.

ما می دانیم که دارو های مسکن تجویزی می توانند اعتیاد آور باشند. اما در خصوص اندورفین ها چطور؟ شاید شنیده باشید افراد می گویند به دویدن یا تمرین کردن معتاد شده اند. برخی از کارشناسان عقیده دارند میل به ترشح اندورفین می تواند توجیه نماینده دلیل اشتیاق و تمایل افراد به ورزش کردن باشد.

چه نوع ورزشی سرحال تان می نماید؟

آیا باید یک ساعت یا بیشتر ورزش کنید تا به آرامش و حال خوب برسید؟ طبق مطالعه ای نو، ترشح اندورفین و سرخوش شدن، خیلی زود اتفاق می افتد، تنها در عرض 10 دقیقه بعد از آغاز ورزش! بر اساس این پژوهش، زنان زودتر از مردان اندورفین ترشح نموده بودند، و این اتفاق به طور میانه 9 دقیقه و 20 ثانیه بعد از آغاز ورزش افتاده بود (در مردان، 10 دقیقه و 20 ثانیه بعد از آغاز ورزش، اندورفین آزاد شده بود).

به نظر می رسد سن نیز فاکتوری مهم باشد. افراد بین 18 و 24 سال، سریع تر به حس سرخوشی ناشی از ورزش دست پیدا نموده بودند. آن ها اثرات اندورفین را در عرض کمتر از 7 دقیقه بعد از آغاز ورزش احساس نموده بودند. اما افراد بین 45 و 54 سال، بعد از 13 دقیقه آغاز تمرین، احساس سرخوشی می کردند. ظاهرا شدت تمرین نیز موثر است. دونده ها سریع تر از آن هایی که پیاده روی یا تپه نوردی می نمایند، اندورفین ترشح می نمایند. پس اگر می خواهید زودتر حس و حال خوبی پیدا کنید، سرعت تان را بالا ببرید!

مطالعه ای در زمینه شدت تمرین دریافته است ورزش های پُرشدت باعث ترشح بیشتر اندورفین شده و بهتر می توانند حس سرخوشی ایجاد نمایند. در این مطالعه، 22 فرد سالم شرکت داشتند؛ مردانی که یک ساعت تمرین پُرشدت اینتروال انجام داده بودند، نسبت به افرادی که شدت تمرینات شان کمتر بوده، اندورفین بیشتری ترشح نموده بودند.

با ارزیابی و مشاهدات اجرا شده معلوم شد بیشترین ترشح اندورفین مربوط به نواحی از مغز بود که به پاداش، دریافت درد و حس و حال مربوط می شدند.

جالب است بدانید ترشح اندورفین ِ مرتبط با ورزش با احساسات منفی نیز مرتبط بود. همه ما می دانیم تمرینات پُرشدت واقعا سخت هستند و تمرین کردن همواره هم مفرح نیست. افراد مورد مطالعه، طی تمرین پُرشدت، به مقدار قابل درکی دچار مقداری احساسات منفی شده بودند که دلیل آن، ماهیت سخت و سنگین تمرین بوده است.

این احساسات منفی با افزایش بیشتر اندورفین ارتباط داشتند! ترشح اندورفین می تواند مکانیسمی باشد که بدن از آن برای رویاوریی با چالش های بسیار سخت و احساسات منفی ناشی از آن استفاده می نماید.

سایر فواید ورزش برای روح و روان

مطالعات اجرا شده، فعالیت منظم بدنی را با کاهش ریسک افسردگی مرتبط می دانند. برخی مطالعات نیز نشان داده اند ورزش کردن از اضطراب کم می نماید. ترشح اندورفین همان چیزی است که خاصیت ضد افسردگی دارد، اما ظاهرا سایر هورمون ها نیز در این امر نقش دارند.

بخش جالب قضیه اینجاست: مطالعات نشان می دهند ورزش از خیلی از درمان های رایج دیگر برای افسردگی مفیدتر و موثرتر است، که شامل درمان شناختی، دارو درمانی و کار درمانی. در ضمن ورزش یک درمان طبیعی است که هیچ عارضه جانبی ندارد. تاثیرات مثبت ورزش صرفا به دلیل تغییراتی هستند که در سطح هورمون های مهم در خلق و خو ایجاد می نمایند، اما ورزش خاصیت ضد التهابی هم دارد. برخی پژوهش ها افسردگی مزمن را با التهاب خفیف مرتبط دانسته اند. این را هم نباید فراموش کنید که ورزش، اعتماد بنفس تان را هم تقویت می نماید.

یک فایده دیگر ورزش هم این است که کیفیت خواب را بالا می برد. مطالعه ای دریافته افرادی که مرتبا ورزش می نمایند و از شرایط سلامت قلب و تنفس شان در سطح بهتری است، خیلی کمتر ممکن است دچار بیخوابی شوند. تمرین و ورزش از جهات گوناگونی به خواب بهتر یاری می نماید که یکی از آنها، یاری به تنظیم ساعت درونی بیولوژیکی بدن است.

کلام آخر

وقتی احساس می کنید بی حوصله اید یا استرس دارید، یک تمرین فوری می تواند تمام آن چیزی باشد که برای خوب شدن حال تان به آن احتیاج دارید. تنها 10 دقیقه ورزش و تحرک کافیست تا اندورفین تان را آزاد نموده و سرخوش تان کند. تمرینات پُرشدت برترین تمریناتی هستند که می توانند اندورفین ها را به بیشترین مقدار آزاد نمایند، اما زیاده روی نکنید. ورزش خیلی سنگین بدون ریکاوری کافی و مناسب می تواند اثرات منفی بر روح و روان تان بگذارد، پس تعادل را رعایت کنید. به تمرینات تان تنوع بدهید و دچار یکنواختی نشوید تا هم انگیزه تان برای ورزش حفظ گردد و هم آسیب نبینید.

منبه: cathe

پ