اندیشکده روسی، کرونا، هوش مصنوعی و پیامدهای روانی - پزشکی مدرن

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، حدود یک سال از همه گیری کووید-19 در دنیا می گذرد و محدودیت های ناشی از آن موجب شده تا بیشتر افراد ملزم به کار از راه دور شوند یا حضور آنها در محل کار تا حد زیادی کاهش یابد. این شرایط تنها با وجود هوش مصنوعی امکان پذیر بوده است و خود ظرفیت جدیدی را در اقتصاد ایجاد کرد. با این حال این شکل از فعالیت نیز پیامدهای منفی برای جوامع مختلف داشته است که تقریباً تأثیرات مثبت آن را هم از بین می برد. اندیشکده روسیِ باشگاه مباحثه والدای با انتشار مقاله ای به قلم ژاک ساپیر، استاد اقتصاد در دانشکده عالی علوم اجتماعی پاریس و دانشگاه دولتی روسیه به نام لومونوسف، به آنالیز تأثیرات متقابل بحران همه گیری، هوش مصنوعی و پیامدهای اجتماعی پرداخته است.

جدیدترین خبرها و تحلیل های ایران و دنیا را در کانال تلگرامی خبرنگاران بخوانید. (کلیک کنید)

جدیدترین خبرها و تحلیل های ایران و دنیا را در صفحه اینستاگرامی خبرنگاران بخوانید. (کلیک کنید)

ساپیر در این مقاله می نویسد: در رابطه با بحران ناشی از همه گیری ویروس کرونا، پرسش های زیادی درباره داروها به وجود می آید. در این شرایط، علاوه بر انجام بعضی اقدامات پیشگیرانه مانند رعایت فاصله اجتماعی، تحقیقات پزشکی در خصوص واکسن ها و روش های درمانی نیز صورت می گیرد. از سوی دیگر، پیامدهای اقتصادی بحران احتیاج به اقدامات حمایتی مانند در نظر دریافت بودجه و پشتیبانی های اقتصادی از سوی دولت ها دارد.

وی ادامه می دهد: همه گیری کووید-19 به طور قابل توجهی با اعمال قرنطینه در بسیاری از کشورها معین شده که این اقدامات ممکن است برای مقابله با این ویروس مبهم ضروری باشد، با این حال، این بحران پیامدهای اقتصادی و اجتماعی زیادی به همراه داشته است. اما آیا می توان با یک سیستم فراوری که ارتباط مستقیمی با عملکردهای انسانی نیز ندارد و به هوش مصنوعی وابسته است، تأثیر این محدودیت ها را کاهش داد؟ بدون ورود به داستان های علمی-تخیلی می توانیم متوجه شویم که قرنطینه و اعمال محدودیت به روشنی افزایش کار از راه دور را بیان می نماید و در این زمینه می توانیم باور کنیم که هوش مصنوعی قادر است تا در شرایط همه گیری انعطاف پذیری بیشتری ایجاد کند.

استاد فرانسوی بیان می نماید: بیماری همه گیری، کار از راه دور را اختراع نکرد، اما بدون شک در گسترش آن سهیم بوده است. قبل از آن تنها 8% شرکت ها از فناوری های مربوط به کار از راه دور استفاده می کردند که این فقط 3% از کارمندان را پوشش می داد، در حالی که با اعمال محدودیت های اولیه کرونایی، این میزان تا 24% افزایش پیدا کرد. کار از راه دور تقریباً در همه جا (به ویژه در فرانسه) مورد استقبال نهاده شد و حدود 75% فرانسوی ها بابت روی آوردن به این سبک، راضی بودند. بعضی شرکت ها دورکاری را فرصتی برای کاهش فضای اداری خود می دانستند.

وی معتقد است: با این حال، ما به تدریج در حال کشف معایب کار از راه دور هستیم. کار در خانه همواره آسان نیست، به خصوص وقتی که در یک آپارتمان کوچک زندگی می کنید. در خصوص شرکت ها باید گفت که آنها نگران از دست دادن کنترل احتاقتصادی کارمندان هستند. همچنین شرکت ها دریافتند که با کار از راه دور، فرصت دیدار با یکدیگر، گفتگو و یاری به یکدیگر را برای کارمندان خود از دست داده اند. در واقع، شرکت ها دریافتند که کار از راه دور می تواند تأثیرات مخربی بر نوآوری و فناوری داشته باشد.

در این مقاله آمده است: جدی ترین تهدید کار از راه دور، خطراتی هستند که بر سلامت روان کارکنان تأثیر می گذارند و غالباً عواقب آن متوجه سلامت جسمی نیز می گردد. بنابراین در این فرایند سازش زندگی خصوصی و شغلی، تنش در گروه ها نیز افزایش یافته است. این نتیجه مستقیم عدم ارتباط بین مردمی است. در واقع، ارتباطات با استفاده از مانیتور و رایانه، به بروز درگیری ها یاری می نماید. برای نمونه، در سپتامبر سال 2020، پژوهشی توسط شرکت سیندِکس در رابطه با 700 کارگر صورت گرفت و نتایج نشان می داد که بحران و کار از راه دور موجب تشدید خطرات روانی-اجتماعی در تجارت آنها شده است.

ساپیر می نویسد: همین تهدیدات در رشد انواع اعتیاد نیز وجود دارد. مطالعات شورای جی اِی ایی خطر افزایش مصرف الکل، سیگار و غذا در فرایند دورکاری را هشدار داد. سه عامل اضطراب به همراه ایپدمی، از دست دادن جهت گیری و تغییر در عادات و در نهایت بی حوصلگی اعتیاد را به طور قابل توجهی تشدید می نماید.

وی در سرانجام، تأکید می نماید: همه اینها را می گردد در یک عبارت خلاصه کرد، کار تنها به معنای داشتن یک شغل برای کسب درآمد نیست، بلکه محلی برای اجتماعی شدن مردم است که در آنها می توانند با یکدیگر دیدار و گفت وگو نمایند. بنابراین اگرچه هوش مصنوعی در شرایط خاصی مانند بروز همه گیری های جدید می تواند به انعطاف پذیری یا انطباق اقتصاد یاری کند، اما مطمئناً نمی تواند در این زمینه به عنوان یک نوشدارو مطرح گردد.