جلیلی کامجو: شعار دهقان دهنوی در عبور از قیمت گذاری دستوری محقق نمی گردد، قالیباف اصل ضعیف ترین رئیس سازمان بورس بود - پزشکی مدرن

گروه اقتصادی خبرنگاران، سال جاری سال بورس بود و نبود، سالی که با امید های فراوان برای رشد ها و پول های فراوان یک شبه آغاز شد، حساب های زیادی روی سرمایه گذاری در بورس برای جبران کاهش ارزش پول ملی باز شد، اما به سرعت امید ها به یاس و ناامیدی تبدیل شد و رویا هایی که گمان می کرد یک شبه در بورس به مرز سرمایه داری می رسد را شخم زد و نابود کرد. با اینکه دولتی ها این بازی را آغاز کردند و فراخوان ورود به بورس و حمایت از مردم را دادند از نیمه مرداد ماه ورق برگشت ودولت پشت به بورس کمترین اعتنایی به مردم نکرد گویا اصلا نه خانی آمده و نه خانی رفته ونه وعده ای به مردم داده شده، به تازگی ها هم رئیس سازمان بورس کناره گیری کرد و رئیس جدید نیز بر عبور از دستوری عمل کردن در این سازمان اطلاع داد. سید پرویز جلیلی کامجو؛ اقتصاد دان و کارشناس بازار سرمایه در این باره به چند پرسش ما پاسخ گفته است.

پرویز جلیلی کامجو اقتصاد ان و کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به این سوال که با تغییر مدیران می توان به اوضاع بهتر در بورس امیدوار بود گفت: بنده قبل از اینکه آقای قالیباف اصل پست مشاور وزیر اقتصاد را بگیرد اعلام کردم که براساس تجربه پانزده ساله کارشناسی و آنالیز فرایند مسائل تاثیر گذار بر اقتصاد می توان گفت مدیریت در ایران سلیقه ای است به همین خاطر هر مدیری که روی کار می آید معتقد است که مدیر قبلی خرابه ای به او تحویل داده است که به هیچ وجه باب سلیقه وی نیست، اما وقتی که می رود معتقد است که آن خرابه را به گلستانی تبدیل نموده است.

وی دراین باره اضافه کرد:چون سلایق شخصی در مدیریت اعمال می گردد هر مدیری معتقد است که مدیر قبلی مدیریت خوبی نداشته، اما مدیریت و نظرات و سیاست های وی کارشناسی بوده است لذا براساس کیفیت سلایق افراد نوع مدیریت آن ها تفاوت می نماید، موضوعی که به شدت چالش زاست.

جلیلی کامجو درباره استعفای آقای قالیباف اصل گفت: آقای قالیباف اصل در طول مدیریت خود در بورس نشان داد که تابع تمام دستوراتی بود که از بالا به وی دستور داده می شد و بدون هیچ، چون و چرایی چشم گویان اجرا می کرد. در بروکراسی عریض و طویل ایران قانونی به نام قانون پایستگی مدیر وجود دارد، به این معنا که نه مدیری می آید و نه مدیری می رود بلکه مدیریت در ایران از یک پست به پست دیگر تغییر می نماید و جا به جا می گردد، با این استدلال می توان گفت آقای قالیباف اصل رفت، معاون وزیر شد و معاون وزیر آمد و رئیس سازمان بورس شد.

کارشناس بازار سرمایه و اقتصاد در ادامه تغییر مدیران را تنها فاکتور لازم در همه بخش های اقتصاد و بازار سرمایه ندانست و بیان داشت: تا زمانی که ساختار حاکم بر سازمان بورس و تمامی بخش های اقتصاد کشور تغییر نکند آمدن یا رفتن مدیران در لایه های مختلف مدیریتی تغییر و تحولی در عرصه اقتصادو بازار های ما ایجا نمی نماید، هر چند مدیر عوض می گردد، اما چون کماکان آن تفکر در سازمان وجود دارد و ساختار ها به صورت اساسی و بنیادی تغییر نمی نماید لذا با عوض شدن رئیس یک سازمان مثل سازمان بورس و اوراق بهادار هیچ تغییری رخ نمی دهد.

استاد اقتصاد و کارشناس بازار سرمایه نظر خود را درباره عملکرد رئیس پیشین سازمان بورس اینگونه بیان نمود: برخلاف آنچه آقای قالیباف اصل درباره مدیریت خوب خود در بورس ادعا می نماید عملکرد بسیار ضعیفی از وی به یادگار ماند. رئیس پیشین سازمان بورس در اوج افت بازار از هیچ کدام از ابزار های حمایت از بازار استفاده نکرد. ادعای آقای قالیباف اصل مبنی بر اینکه صندوق های ای تی اف را به مردم عرضه نموده می توان زیر سوال برد که آیا به غیر از ضرر و زیان چیزی به مردم داده شد؟ اینکه آقای قالیباف اصل ادعا می نماید توانسته از بازار سرمایه تامین اقتصادی کند نقطه قوتی برای وی و مسوولین نیست بلکه نقطه منفی در عملکرد وی و دولتی ها به شمار می رود که هر چه دولت گفت شما بدون توجه به منافع مردم چشم گفتید! زمانی که وزیر اقتصاد و وزیر نفت برسر پالایشی یکم دعوا می کردند انتظار می رفت که آقای قالیباف اصل این صندوق را کلا کنسل می کرد و می توانست برعلیه مدیران بالا دستی که در بورس دخالت می نمایند موضع گیری و واکنش درستی به نفع مردم بگیرد که به چه حقی رئیس دفت رئیس جمهور از افزایش شاخص حمایت می نماید و دولت وعده های بی اساس به مردم می گوید، در حالی که به عنوان رئیس سازمان بورس موظف بود به آن ها اجازه دخالت ندهد، اما فقط بله قربان گوی محض دولت بود!

کارشناس بازار سرمایه درباره عملکرد رئیس پیشین سازمان بورس گفت: آقای قالیباف اصل یکی از ضعیف ترین مدیران سازمان بورس بود و کاش زودتر از این پست کناره گیری می کرد شاید بازار با صدمات کمتری روبرو می شد. از سوی دیگر نمی توان انتظار داشت رئیس جدید سازمان بورس و اوراق بهادار کار خاصی برای مردم انجام دهد به این دلیل که تفکر حاکم بر بورس دست رئیس سازمان بورس نیست بلکه پای مافیای قدرت در میان است که به این سادگی ها قابل تغییر نیست.

پرویز جلیلی کامجو در پاسخ به این سوال که آیا آقای دهقان می تواند سخن خود را مبنی برای جلوگیری از هر گونه کار دستوری در بورس به منصه ظهور برساند گفت: در خصوص این مطلب که آقای دهقان بیان نمودند که اجازه دخالت های دستوری در بورس را نمی دهند باید گفت براساس آمار منتشر شده از گزارش ها و شاخص های رقابت پذیری که مجمع دنیای اقتصاد منتشر می نماید ایران در سال 2019 در بین 144 کشور دنیا رتبه 99 را آورده یعنی دراقتصاد ایران رقابت پذیری اصلا معنایی ندارد، بلکه اقتصاد در چنبره بلوک های قدرت است اعم از بانک های خصوصی سیستم دولتی و سیستم شبه دولتی که ممکن است به احتمال کم یکی به نفع مردم و به احتمال بسیار بالا دیگری به نفع جیب خود عمل کند.

وی دراین باره شرح داد: بانک های خصوصی در ایران قدرت بالایی دارند به نحوی که بانک مرکزی را تحت تاثیر تصمیمات خود قرار می دهند و شورای پول و اعتبار وقتی بخواهد تصمیمی اتخاذ کند حتما قبل از آن باید با بانک های خصوصی هماهنگ شوند این موضوع نشان می دهد که رقابت پذیری در ایران وجود ندارد لذا اینکه رئیس جدید سازمان بورس شعار می دهد که دستوری عمل نمکی کند باید به این سوال پاسخ دهد که در ایران نرخ چه چیزی به صورت دستوری معین نمی گردد؟

پرویز جلیلی کامجو خاطر نشان کرد: نرخ سیمان دستوری است، نرخ فولاد دستوری می گردد، نرخ کالا های پرمصرف خانوار اعم از روغن، شکر، تخم مرغ و گوشت دولتی و دستوری است. قیمت خودرو و بنزین، آب و برق و گاز دستوری است. نرخ خوراک پتروشیمی ها دستوری است و در راس همه آن ها نرخ دلار دستوری است، آیا چیز دیگری در اقتصاد ما باقی مانده که غیر دستوری و غیر دولتی باشد؟ روی هر صنعتی که دست بگذارید در سازمان بورس و اوراق بهادار نرخ آن دستوری معین می گردد. از گندم تا چای، جو و برنج و کود شیمیایی قیمت دستوری است لذا اینکه آقای دهقان می گوید با قیمت گذاری دستوری مقابله می کنم شعار است و قطعا محقق نمی گردد.