عادت هایی که علم می گوید طلاق را پیش بینی می نمایند - پزشکی مدرن

هیچ کسی نمی تواند 100 درصد طلاق یک زوج را پیش بینی کند. اما، دانشمندان علوم اجتماعی تقریباً به خوبی می توانند طلاق را پیش بینی نمایند. آن ها می گویند زوج هایی که روابطشان به طلاق منجر می گردد، اشتراکاتی در زمینه نحوه جرو بحث کردن، شیوه ای که رابطه خودشان را توصیف می نمایند و همینطور سطح تحصیلات و شرایط شغلی دارند.

به گزارش خبرنگاران؛ حتی اگر ازدواجی به طلاق ختم گردد به معنی شکست نیست. در ادامه 12 عاملی که طلاق را پیش بینی می نمایند برشمرده ایم. شما می توانید این موارد را هم در فیلم ها و هم در دنیا واقعی شناسایی کنید.

این نکته را در نظر بگیرد که بهترین زمان برای ازدواج کردن زمانی است که احساس می کنید آمادگی دارد و کسی را پیدا نموده اید که فکر می کنید می توانید با او زمان خود را سپری کنید. پس حتی اگر آمار ها و علم به شما می گوید چه زمانی بهترین زمان برای ازدواج کردن است، نه خودتان را برای ازدواج کردن در آن موقع تحت فشار قرار دهید و نه ازدواج خود را به دلیل نرسیدن به آن سن به تعویق بیندازید.

برخی پژوهش ها نشان داده اند کسانی که در نوجوانی یا بعد از 30 سالگی ازدواج می نمایند در مقایسه با کسانی که در 20 سالگی ازدواج می نمایند، بیشتر محتمل است که زندگی شان به طلاق ختم گردد. این خطر به خصوص در ازدواج در دوران نوجوانی بیشتر است.

تحقیقی که توسط دانشگاه یوتا به راهنمایی نیکولاس ولفینگر، صورت گرفته است نشان می دهد بعد از 32 سالگی احتمال طلاق به ازای هر سال 5 درصد افزایش پیدا می نماید. ولفینگر می گوید: اواخر 20 سالگی برای همه افراد بهترین زمان برای ازدواج است.

تحقیق دیگری که در سال 2015 در ژورنال اکونومیک اینکوآیری، چاپ شد، نشان داد که زیاد شدن فاصله سنی بین زوج ها احتمال طلاق را افزایش می دهد.

این تحقیق نشان داد زوج هایی که یکسال تفاوت سنی دارند در مقایسه با زوج هایی که همسن هستند، 3 درصد بیشتر محتمل است از هم جدا شوند. وقتی تفاوت به 5 سال می رسد این اختلاف به 18 درصد می رسد و تفاوت سنی 10 سال زوج ها را تا 32 درصد بیشتر در معرض طلاق قرار می دهد.

2-شوهری که کار تمام وقت ندارد

تحقیقی که در سال 2016 در دانشگاه هارواد انجام شد نشان داد شرایط اقتصادی زوج ها نیست که احتمال طلاق را افزایش می دهد بلکه ماهیت شغل است. آلکساندرا کیلِوالد، با مطالعه زوج هایی که بعد از سال 1975 ازدواج نموده بودند نشان داد، احتمال طلاق یکسال بعد از ازدواج در میان زوج هایی که در آن شوهر ها کار تمام وقت نداشتند 3.3 درصد و در میان زوج هایی که در آن شوهران کار تمام وقت داشتند، 2.5 درصد بود.

شرایط شغلی زنان تأثیر چندانی بر احتمال طلاق نداشت. محققان به این نتیجه رسیدند که کلیشه مرد نان آور هنوز بسیار زنده است و می تواند بر ثبات ازدواج اثر بگذارد.

3-تحصیلات

به نظر می رسد چندان عادلانه نیست که تحصیلات بیشتر احتمال طلاق را کمتر کند. اما این چیزی است که مطالعات نشان می دهند. یک تحقیقِ طولی که از سال 1979 در آمریکا انجام شد، نشان داد: با افزایش سطح تحصیلات احتمال طلاق کاهش پیدا می نماید. نیمی از ازدواج هایی که در آن زوج ها دبیرستان را تمام ننموده بودند و تقریباً 30 درصد از ازدواج هایی که در آن زوج ها تحصیلات بالاتر از دیپلم داشتند، به طلاق منجر شده بود.

محتمل است افزایش طلاق در میان زوج هایی با تحصیلات پایین تر ناشی از درآمد کمتر باشد. اِلی فینکل، روان شناس، می گوید: من فکر می کنم داشتن یک زندگی باکیفیت و شاد بسیار سخت است وقتی شرایط بسیار استرس زاست و شما مجبورید با مسائل هر روزه زندگی روبرو شوید و روزی 3 تا 4 تا راستا اتوبوس را عوض کنید تا به محل کار برسید.

جان گاتمن، روان شناس از دانشگاه واشنگتن، می گوید 4 رفتار هستند که می توانند طلاق را با دقت بسیار بالا پیش بینی نمایند. نخستین رفتار تحقیر کردن شریک زندگی یا پایین تر دیدنِ او از خودتان است. گاتمن این رفتار را بوسه مرگ [به معنی حتمی بودن تمام شدنِ رابطه] برای رابطه توصیف می نماید.

انتقاد کردن می تواند به افول ازدواج منجر گردد. اگر این رفتار منجر به ایراد دریافت های کلامی از شخصیت شریک زندگی تان گردد می تواند بی ثباتی زندگی را افزایش دهد. تدافعی عمل کردن و بازی کردنِ نقش قربانی نیز می تواند مشکل آفرین باشد؛ و در آخر دیوار کشیدن و مسدود کردنِ امکان تبادل نظر بین خود و شریکتان می تواند منجر به فاجعه گردد.

اگر در اوایل ازدواج آغوش و بوسه وجود نداشته باشد، یک مسئله عظیم است. اما اگر به اصطلاح چسبندگی شما در همین دوران به قدری زیاد است که سایرین متوجه می شوند و باید به زور شما را از هم جدا کرد نیز باز مسئله عظیم است.

تِد هیستون، روان شناس، 168 زوج را به مدت 13 سال - از روز اول ازدواج - مطالعه کرد. هیوستون و تیمش در طول این مدت با زوج ها مصاحبه هایی انجام دادند. یکی از یافته های جالب آن ها که در سال 2011 منتشر شد این بود: زوج هایی که در اوایل ازدواج چسبندگی زیادی داشتند و محبت زیادی به هم نشان داده بودند، معمولاً بعد از 7 سال یا کمی بیشتر از هم جدا شده بودند، اما زوج های دیگر در رابطه طولانی و شاد با هم مانده بودند.

آویوا پاتز، روان شناس، درباره این یافته گفت: زوج هایی که با عشق های آتشین رابطه را شروع می نمایند در معرض خطر طلاق هستند، زیرا شدت این عشق برای کنار هم نگهداشتنِ آن ها زیادی بالاست. باور داشته باشید یا نه، ازدواج هایی که در آن رابطه زوجین در شروع زندگی شبیه به روابط عاشقانه هالیوودی نیست، بیشتر محتمل است که آینده ای درخشان با هم داشته باشند.

خساراتی که استرس می تواند به ازدواج وارد کند را دست کم نگیرید. یک مطالعه که در سال 2017 در اروپا انجام شد به دنبال عواملی بود که احتمال طلاق در میان زوج های اروپایی را افزایش می دهد. این مطالعه نشان داد استرسِ روزانه یکی از مهمترین دلایل زوج ها برای طلاق دریافت است.

تجربه هایی مانند فراموش کردن یک قرار دیدار یا از دست دادن اتوبوس باعث شده بود تنش های شدیدی بین زوجین رخ دهد. این مطالعه نشان داد در میان عواملی مانند عاشقِ دیگری شدن، خشونت همسر یا یک تغییر عظیم در زندگی شخصی، انباشت استرس های روزانه اصلی ترین دلیل زوج ها برای طلاق بود.

وقتی شریک زندگی شما کوشش می کنید درباره یک مسئله مهم با شما صحبت کند آیا شما ساکت می نشینید؟ اگر این کار را می کنید (یا اگر این شریک زندگی تان است که این رفتار را نشان می دهد) باید بدانید نشانه خوبی نیست. مطالعه ای که در سال 2013 انجام شد نشان داد عقب نشینی یکی از رفتار هایی است که احتمال طلاق را به میزان بالایی افزایش می دهد. این نتایج بر اساس مصاحبه هایی بود که محققان با 350 زوج در میشیگان انجام دادند.

درضمن، مطالعه دیگری که در سال 2014 در ژورنال مونوگراف کامیونیکیشن، انجام داد نشان داد زوج هایی که در الگوی مطالعه/عقب نشینی - برای مثال یکی از زوجین فشار می َآورد و دیگری سکوت می نماید -قرار دارند کمتر از افراد در روابط دیگر خشنود هستند.

نویسنده این مقاله، پاول شرود، از دانشگاه تگزاس، می گوید شکستن این الگو بسیار سخت است، چون هر یک از طرفین فکر می نماید حق با اوست. حل این مشکل احتیاجمند آن است که هر یک از افراد به این فکر کند که رفتارش به صورت انفرادی چه اثری بر مسئله دارد و بعد استراتژی های متفاوتی برای کنترل جرو بحث به خدمت بگیرد.

8-ارائه توصیفی منفی از ازدواج

گاتمن و پژوهشگران دیگری از دانشگاه واشنگتن در سال 1992 یک مصاحبه تاریخ شفاهی انجام دادند و در آن از زوج ها درباره ابعاد مختلف روابطشان سوال هایی پرسیدند. آن ها با تحلیل تبادل نظر ها به این نتیجه رسیدند که می توان با توجه به چیز هایی که زوج ها درباره رابطه شان می گویند طلاق را پیش بینی کرد.

در یک مطالعه که در سال 2000 در ژورنال روان شناسی خانواده، منتشر شد، گاتمن و همکارانش 92 زوج تازه ازواج نموده را در فرایند مصاحبه تاریخ شفاهی قرار دادند. نتایج نشان داد برخی مقوله ها می تواند میزان ضعف و قوت ازدواج ها را پیش بینی کند. این مقوله ها شامل این موارد بود: علاقه ای که طرفین به هم دارند، میزانی که زوج ها از عبارت ما در گفته هایشان استفاده می نمایند و بر اتحاد در ازدواج تأکید می نمایند، میزانی که زوج ها کلام یکدیگر را کامل می نمایند، میزانِ منفی بافی، میزان ناامیدی از ازدواج و اینکه به چه میزان ازدواج خود را یک موقعیت پرهرج ومرج توصیف می نمایند.

تحقیقات نشان می دهند اگر والدین شما طلاق گرفته باشند، شما هم بیشتر محتمل است در معرض خطر طلاق باشید. آمار ها در این مورد متفاوت است، اما یک مطالعه که توسط پاول آماتو و دانل دِبور، صورت گرفته است نشان می دهد که اگر والدین یک زن از هم طلاق گرفته باشند، احتمال طلاقِ او تا 69 درصد افزایش پیدا می نماید. این مطالعه همچنین نشان داد اگر والدین هر دو طرف از هم جدا شده باشند، خطر طلاق حتمی است. آن ها احتمال این نوع طلاق را 189 درصد اعلام کردند.

این به این معنی نیست که اگر والدین شما طلاق گرفته اند شما هم محکوم به طلاق هستید. لازم است که بچه ها طلاق زندگی خودشان را از روابط والدینیشان جدا نمایند و به خودشان تعهد بدهند که روابط سالم تر و متجانس تری داشته و به درگیری های بالقوه در ازدواج واکنش های سالم تر نشان دهند.

برخی مشاغل و حرفه های به صورت بالقوه احتمال طلاق را افزایش می دهد. برای مثال شغل هایی مانند مهماندار هواپیما و کار کردن در رستوران به عنوان پیشخدمت احتمال طلاق را بیشتری می نماید. شغل هایی که کمترین میزان از طلاق در آن ها ثبت شده پزشکان و دانشمندان علوم مختلف است. به نظر می رسد این مسئله تا حد زیادی فرهنگی است.

پول یکی از عوامل رایج استرس زا در میان زوج هاست. درحقیقت، از پول اغلب به عنوان اصلی ترین دلیل طلاق زوج ها یاد می گردد. مطالعه ای که در سال 2012 انجام شد نشان داد که پول اصلی ترین شاخص تعیین نماینده طلاق در میان زنان و مردان است. اما، درحالیکه بسیاری ممکن است فکر کند پولِ کافی نداشتن است که منجر به طلاق می گردد، مطالعات نشان می دهند احتمال طلاق در بین زوج هایی که درآمدن بالاتری دارند، بیشتر است.

علت ها متعددی برای این اتفاق عنوان شده از قبیلِ اینکه در بسیاری از روابطی که درآمد بالاست، یک طرف رابطه نان آور است و طرف دیگر اصلاً کار نمی نماید. افرادی با درآمد خیلی بالا ممکن است در مشاغلی فعال باشند که احتیاج به مسافرت های متعدد است یا آنکه احتیاج دارند ساعات طولانی تری در دفتر کار بمانند. بهرحال مدت زمانی که در خانه سپری می نمایند بسیار کمتر از زمانی است که برای انجام کارهایشان صرف می نمایند.

برطبق مطالعه ای که آنلی روفوس، نویسنده و ژورنالیست، انجام داده است، بچه داشتن یا نداشتن تأثیر زیادی بر طلاق دارد. در مطالعه ای که در سال 2010 انجام شد، تعیین شد 66 درصد از زوج هایی که در ایالات متحده طلاق گرفته بودند بی فرزند بودند.

اگر یکی از طرفین رابطه بچه بخواهد یا نخواهد، بچه داشتن یا نداشتن می تواند یک مسئله باشد. برطبق مطالعه زوج هایی که بر سر داشتنِ بچه توافق ندارند دو برابر بیشتر از سایرین در معرض طلاق هستند.

منبع: News.Yahoo.com

ترجمه: سایت خبرنگاران